Passion

คณะอักษราหุ่นละครเล็ก
ทุ่มหมดใจให้ ‘นาฏศิลป์ไทย’ ไปต่อ

อลิษา รุจิวิพัฒน์ 21 Feb 2025
Views: 791

Summary

คุยกับตัวแทนนักแสดง ‘คณะอักษราหุ่นละครเล็ก’ กลุ่มคนที่เชื่อหมดใจและทุ่มสุดตัวด้วยความสามารถในการรำและเชิดหุ่น เพื่อให้ศิลปะอันทรงคุณค่านี้คงอยู่ต่อไป หุ่นละครเล็กที่มีเสน่ห์ ทั้งตัวหุ่นที่งดงามและนาฏยศิลป์จากนักแสดงที่ใช้การร่ายรำไปพร้อมกับ “เชิด” ทำให้หุ่นได้โลดแล่นตามบทบาทของมัน…ราวกับมีชีวิต

ทีมนักแสดงส่วนหนึ่งในวันที่เราถ่ายทำ

ถ้านับจากวันที่ โรงละครอักษรา คิง เพาเวอร์ เปิดม่านโดยมี คณะอักษราหุ่นละครเล็ก แสดงชุด “ครุฑเฉลิมพระเกียรติ” เป็นการแสดง “เบิกโรง” เมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2549 จนถึงวันนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้ว ที่นับระยะเวลา…

นักแสดงรุ่นแรกบางส่วนแยกย้ายออกไปตามเส้นทางของตัวเอง ในขณะที่บางคนผันตัวเป็นคนเบื้องหลังและยังคงเฝ้ามองการเติบโตของคณะอักษราหุ่นละครเล็กอยู่ไม่ห่าง แต่ก็มีไม่น้อยที่ยังคงภักดีต่อความฝันทำหน้าที่สืบสานศิลปการแสดงเก่าแก่นี้อยู่ที่นี่

ปัจจุบัน ‘คณะอักษราหุ่นละครเล็ก’ มีทั้งทีมนักแสดงและทีมเบื้องหลังการแสดงอยู่ประมาณ 30 กว่าชีวิต ผสมผสานทั้งนักแสดงรุ่นแรก รุ่นกลาง และรุ่นใหม่ แต่ไม่ว่าจะรุ่นเล็กหรือรุ่นใหญ่ หลังจากที่ได้นั่งคุยกับ 3 ตัวแทนนักแสดงของคณะต่างรุ่นกัน เพื่อฉายภาพมุมมองของนักแสดงที่มาร่วมทำงานเป็น “ทีม” หนึ่งเดียวกันนั้น ได้แก่ ขาว – พฤหัส เลี้ยงสอน นักแสดงพี่ใหญ่รุ่นแรก ต้อง – มลฤดี ตังควนิช นักแสดงรุ่นกลาง และนักแสดงรุ่นน้องในคณะ อย่าง บิ๊ก – วายุ ยังเขียวสด ..แล้วเราก็พบว่า นี่คือเหล่ามนุษย์ ‘ลูกไม้ใต้ต้น’ ทั้งนั้นเลยนะ !

“นอกจากจะรักในสิ่งที่ทำ
ต้องใส่ความอดทนเข้าไปด้วย”

ขาว – พฤหัส เลี้ยงสอน
นักแสดงรุ่นแรกของคณะอักษราหุ่นละครเล็ก

 

เหล่าลูกไม้ใต้ต้น  

จะว่าเป็นความบังเอิญก็ได้แต่ฟังดูก็คล้ายกับจักรวาลจัดสรร ที่นักแสดงจากคณะอักษราหุ่นละครเล็กที่เป็นตัวแทนมาให้เรานั่งคุยด้วยในวันนี้ล้วนเติบโตมากับ ‘นาฏศิลป์ไทย’ พวกเขาเป็นนักแสดงละครหุ่นโรงเล็กต่างรุ่นแต่ต่างมี “หัวใจ” เดียวกันในการรักและสืบสานศิลปการแสดงชั้นสูงแขนงหนึ่งของไทย

ขาว – พฤหัส เลี้ยงสอน พี่ใหญ่ของคณะเติบโตมาในครอบครัวที่เลี้ยงปากท้องด้วยการแสดงโขน “จำความได้ก็เห็นพ่อตระเวนแสดงโขน ทุกคนในบ้านเล่นโขนเป็นหมด พอพี่ชายแยกออกไปเป็นลิเก ผมก็เอาด้วย เลยเล่นเป็นทั้งโขนทั้งลิเก จนได้มาเจอกับลูกของปู่หลุยส์ (สาคร ยังเขียวสด) เขาชวนมาเชิดหุ่นละครเล็ก ตอนนั้นรู้สึกว่าการเชิดหุ่นละครเล็กเป็นการแสดงที่ผมไม่เคยได้ลองทำ อยากท้าทายตัวเองด้วยว่าเรายังมีความสามารถที่จะพัฒนาไปด้านอื่นๆ ได้หรือไม่ จึงตัดสินใจเข้ามาเข้าร่วมกับคณะอักษราหุ่นละครเล็ก

สำหรับ ต้อง – มลฤดี ตังควนิช นักแสดงรุ่นกลางของคณะอักษราหุ่นละครเล็กที่ขยับจากนักแสดงหน้าใหม่เมื่อ 17 ปีก่อนมาสู่หัวหน้านักแสดงที่ไม่เคยหยุดพัฒนาตัวเอง “ชอบรำ ชอบเต้นมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนนาฏศิลป์ตั้งแต่มัธยม พอเรียนมหาวิทยาลัย ก็เลือกเอกนาฏศิลป์ จบมาก็รับงานรำ งานเต้น พอเพื่อนมาบอกว่าที่ คิง เพาเวอร์ กำลังหาคนมาแสดงกับคณะอักษราหุ่นละครเล็ก ต้องการคนที่มีพื้นฐานนาฏศิลป์ ก็คิดเหมือนพี่ขาวเลยค่ะ อยากท้าทายตัวเอง อยากรู้ว่าการเชิดหุ่นละครเล็กเป็นอย่างไร”

ในขณะที่ บิ๊ก – วายุ ยังเขียวสด เหลนของปู่โจหลุยส์ – สาคร ยังเขียวสด และยังมีพ่อ (ขจร ยังเขียวสด) อดีตนักแสดงรุ่นแรกปัจจุบันผันตัวทำหน้าที่ดูแลคณะและเป็นนักทำหุ่นละครเล็กซึ่งเป็นศิลปะชั้นสูง…ก็ไม่ต้องสืบสาวให้มากความว่าทำไมเขาถึงเติบโตมาเป็นนักแสดงเชิดหุ่น

บิ๊กย้อนเล่าถึงจุดเริ่มว่าพ่อเขาสอนให้เล่นโขนตั้งแต่ 3 ขวบ “ผมชอบนะและก็อยากซ้อมบ่อยๆ น่าจะเพราะพ่อพาไปที่คณะตลอด พอเห็นพี่ๆ และพ่อขึ้นแสดงมันดูเท่มาก อยากแสดงแบบนั้นบ้าง พอเรียนจบ เกณฑ์ทหารเสร็จ ผมก็สมัครทำงานที่นี่เลย ตอนนี้น่าจะแสดงมาเข้าปีที่ 9 แล้วครับ”

 

“การแสดงหุ่นละครเล็กคือส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว”

                                                             ต้อง – มลฤดี ตังควนิช
นักแสดงรุ่นกลาง คณะอักษราหุ่นละครเล็ก

 

เบื้องหลังการแสดงที่อ่อนช้อย

เต็มไปด้วยการซ้อมที่เข้มข้นและดุดัน

แอบได้ยินมาว่าเบื้องหลังการซ้อมของ ‘คณะอักษราหุ่นละครเล็ก’ เข้มข้น ดุดัน ด้วยมาตรฐานของครูสาครที่สานต่อกันมาจนกลายเป็นวัฒนธรรมของคณะที่ส่งต่อกันรุ่นสู่รุ่น

แม้รูปแบบการแสดงจะเปลี่ยนไป จากการแสดงตระการตาแสงเสียงบนเวทีโรงละครอักษรา มาเป็นการแสดงที่ “เวทีเปิด” อย่างพื้นที่รับประทานอาหารบน Thai Taste Hub ชั้น 3 คิง เพาเวอร์ รางน้ำ แต่ยิ่งท้าทายนักแสดงด้วยรูปแบบที่การแสดงต้อง “เข้าหา” ผู้ชมยิ่งขึ้น ใช้พลังงานของผู้ทำการแสดงไม่น้อยไปกว่าบนเวทีโรงละคร หลายครั้งยังต้องใช้ลักษณะการ “ด้นสด” ไปกับผู้ชมและสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ทั้งเพื่อทำการแสดงและมอบความสุขให้กับคนดู…นักแสดงของคณะอักษราหุ่นละครเล็กยังคงซ้อมทุกวัน เพื่อทำการแสดงทุกวัน ติดตามบรรยากาศการแสดงหุ่นละครเล็กที่ Thai Taste Hub ได้ที่นี่

การแสดงเชิดหุ่น (ชมฟรี) วันละ 2 รอบ
บนชั้น 3 คิง เพาเวอร์ รางน้ำ

ต้องคอนเฟิร์มเผื่อเพื่อนๆ ในทีมพร้อมรอยยิ้มว่า “ซ้อมหนักและซ้อมทุกวันค่ะ แต่ไม่เคยรู้สึกว่ามันคือความเหนื่อย ยิ่งตอนที่ช่วยกันออกไอเดียว่าจะทำโชว์อะไรใหม่ๆ ให้คนดู พอคิดแล้วก็ต้องมาซ้อมต่อท่า ทุกอย่างเป็นเรื่องสนุก เหมือนเรามีเพื่อนที่เดินไปด้วยกันและเดินไปยังเป้าหมายเดียวกัน”

นอกจากนั้นพี่ใหญ่ของทีมช่วยเล่าเสริมด้วยว่า ทุกครั้งที่เหนื่อยจะคิดบวกให้ตัวเองเสมอ “ทุกวันคือการเอาชนะใจตัวเอง ผมเริ่มต้นมาจากการท้าทายตัวเองว่าจะสามารถทำในสิ่งที่ไม่เคยทำได้หรือไม่ ดังนั้น เมื่อไหร่ที่เจออุปสรรคคิดแค่ว่า ต้องทำให้ได้ ต้องเอาชนะให้ได้ ผมเชื่อนะว่าการฝึกซ้อมเอาชนะทุกอย่าง ยิ่งฝึกยิ่งชำนาญ”

ฟังอย่างนี้บิ๊กเลยช่วยเสริมด้วย “เป็นปกติครับที่จะเหนื่อยจะท้อหรืออยากจะพักยาวๆ บ้าง แต่การแสดงหุ่นละครเล็กคือการทำงานเป็นทีม ไม่ใช่แค่เราคนเดียวแต่ทั้งคณะต้องซ้อมไปด้วยกัน เหนื่อยก็เหนื่อยด้วยกัน แล้วเดี๋ยวค่อยพักพร้อมกัน”

อยู่กันแบบครอบครัว

ในฐานะพี่ใหญ่ของคณะ พี่ขาวบอกว่า การที่คณะอักษราหุ่นละครเล็กมีนักแสดงหลากหลายวัยไม่ใช่อุปสรรค แต่กลับเป็นข้อดีให้ต่างฝ่ายต่างเรียนรู้ซึ่งกันและกัน “ไม่ว่าอายุเท่าไรทุกคนเท่าเทียม ทุกคนคือนักแสดงที่มีหน้าที่เดียวกัน ซ้อมด้วยกัน เหนื่อยด้วยกัน ส่วนตัวมองว่ามีแต่ข้อดี อย่างผมอายุมากกว่าเคยผ่านประสบการณ์อะไรมาก็ถ่ายทอดให้น้องๆ ในทางกลับกันน้องๆ รุ่นใหม่เขาก็มีไอเดียใหม่ๆ ทำให้คณะของเรามีความแปลกใหม่เสมอๆ”

 

“การแสดงหุ่นละครเล็กคือการทำงานเป็นทีม”

บิ๊ก – วายุ ยังเขียวสด
นักแสดงรุ่นใหม่ คณะอักษราหุ่นละครเล็ก

 

ต้องเสริมอีกด้วยว่า “ยิ่งอยู่นาน ยิ่งรู้ใจกัน จะพูดแบบนี้ก็ได้ อย่างที่บอกพวกเราอยู่กันเหมือนครอบครัว คุยกันได้ทุกเรื่อง พอสนิทกันมากๆ ก็ทำให้รู้จักกันมากขึ้น รักกันมากขึ้น ผลที่ได้คือ เมื่อไหร่ที่เริ่มแสดงพวกเราทุกคนเหมือนมีลมหายใจเดียวกัน”

 

ความสุขที่จับต้องได้

ปัจจุบัน อาจดูเหมือน “เวที” ของพวกเขาจะมีขนาดเล็กลง แต่เหล่านักแสดงกลุ่มนี้เป็นตัวแทนเพื่อนๆ ในคณะละครบอกกับเราว่า ขนาดความสุขและความภูมิใจของพวกเขาไม่ได้น้อยลงเลย

“ถึงวันนี้การแสดงถูกปรับรูปแบบไปจากดั้งเดิม แต่ทุกครั้งที่แสดงก็ยังรู้สึกภูมิใจที่ได้ทำให้คนเห็นว่ายังมีการแสดงหุ่นละครเล็กนะ มันเป็นแพสชันของเราที่ต้องการอนุรักษ์การแสดงหุ่นละครเล็กให้คงอยู่ต่อไป อาจจะปรับเปลี่ยนการแสดงให้ร่วมสมัย ล้อไปกับเทศกาลต่างๆ เหมือนที่ทำมา อย่างสงกรานต์ ลอยกระทง ปีใหม่ เพื่อให้คนเข้าถึงได้ง่ายขึ้น” ต้องกล่าว

เคยมีคุณตาคุณยายคู่หนึ่งมารอดูการแสดงของพวกเขาเป็นประจำทุกวัน วันไหนที่พวกเขาต้องออกไปแสดงข้างนอก ก็จะไปถามทีมงานว่าพวกเขาหายไปไหน นักแสดงบอกว่านับเป็นโมเมนต์ดีๆ ที่ทำให้มีกำลังใจ…เหมือนได้ผลัดกันมอบความสุขให้กันและกัน

“ผมว่ามันดีเสียอีกที่เราได้เห็นรอยยิ้มของคนดูชัดยิ่งขึ้น จะเรียกว่าเป็นความสุขที่สัมผัสได้ก็ได้นะ”     บิ๊กช่วยสนับสนุน

 

ไปต่อและไม่มีวันพอแค่นี้

คิดว่าวันหนึ่งหุ่นละครเล็กจะหายไปหรือไม่? เราถาม

พวกเขาตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘ไม่หายแน่นอน’ และพี่ขาวตอบในทันทีว่า “ตราบใดที่คนรุ่นใหม่อย่างบิ๊ก นักแสดงรุ่นใหม่ของคณะยังอยู่ ผมในฐานะคนรุ่นเก่าคงทำได้เพียงส่งต่อศิลปะการแสดงนี้ให้กับรุ่นต่อไป”

บิ๊กเห็นด้วยว่าถ้ามีโอกาสยังไงมันก็ไปได้ต่อ “เหมือนที่คณะหุ่นละครเล็กของเราได้รับโอกาสจาก คิง เพาเวอร์ ทำให้วันนี้มีคนได้เห็นการแสดงหุ่นละครเล็กมากขึ้น ยิ่งคนเห็นมากขึ้น มันก็เปิดโอกาสให้เด็กรุ่นใหม่ได้เห็นด้วยเหมือนกัน”

ในขณะที่ต้องเสริมว่า “ยังอยากจะพัฒนาหุ่นละครเล็กต่อไป อยากคิดโชว์ใหม่ๆ อยากให้คนดูได้เห็นมุมมองที่หลากหลาย เพื่อเป็นแรงผลักดันว่าหุ่นละครเล็กเป็นศิลปะที่ยังไม่สูญหาย”

บิ๊กในฐานะคนรุ่นใหม่ที่จะเป็นทั้งกำลังสำคัญของคณะหุ่นละครเล็กและความหวังของวงการศิลปะก็มุ่งมั่นที่จะพัฒนาและสืบสานการแสดงนี้ต่อไปบอกว่า “ผมจะอยู่กับสิ่งต่อไปเหมือนที่ตั้งใจไว้ อยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยสานต่อมรดกทางวัฒนธรรมของไทย” บิ๊กบอกอย่างแน่วแน่
สิ่งที่ปรากฎผ่านการแสดงของคณะหุ่นละครเล็ก ได้ช่วยให้ศิลปการแสดงอันทรงคุณค่าแขนงหนึ่งของไทยยังคงอยู่สืบต่อไปผ่านพื้นที่เล็กๆ บนชั้น 3 ของ คิง เพาเวอร์ รางน้ำ โดยยังทำหน้าที่ส่งต่อความสุข…จากที่เราได้เห็นรอยยิ้มของผู้ได้ชมการแสดงหุ่นละครเล็กแบบ off stage …ในทุกๆ วันและทุกรอบการแสดงจากพวกเขา

ขอบคุณภาพจากทีมนักแสดง

 

สมาชิกคณะอักษราหุ่นละครเล็ก

ขจร ยังเขียวสด Senior Supervisor / พฤหัส เลี้ยงสอน Supervisor Show สุวัตน์ ฉิมขำ Supervisor Show ปทิตตา ชัยเศรษฐมงคล Supervisor Show  / มลฤดี ตังควนิช Supervisor Show / สุรวุฒิ ฉิมขำ Officer Show

ทีมนักแสดง: สุธีรา นิลพันธุ์ / อาลิษา จาดสอน / นริศรา ฉิมขำ / สายชล ตุ้มทอง / พรชัย จันทะมา / เนตรดาว ฉิมขำ / สายชล คมขำ / อภินันท์ สุณาวงศ์ / จิรัฐิติกาล สมสุข / ไอริณ แดงแนวโต / อิสรา ยังเขียวสด / พรพรรณ พักบำรุง / วายุ ยังเขียวสด / อาธากร สุดเวหา / จริยา วีเงิน / วีรชัย ศรีจุลกาล  / คณชัย รักษาชาติ /

ทีมเบื้องหลัง: นันทวรรณ วชิรกิตติวงศ์ SM-Theatre Operation / ทิวา มาฬมงคล Supervisor Lighting / ภาณุพันธุ์ คุ้มชนม์ Supervisor Stage Crew / ทวีศักดิ์ วงษ์มณี / กิตติศักดิ์ หน้าพิมาย / จุฑารัตน์ แถวกระต่าย Officer Stage Crew / อามาตย์ ชิระทาน / นรา ชโลธร / เกรียงไกร แดงสกุล / สิทธิโชค เกรัมย์ / ภัทรฌาวิชญ์ ฮุงหวน

Author

อลิษา รุจิวิพัฒน์

Author

มนุษย์ที่ชอบทำงานตามโจทย์แต่ชอบใช้ชีวิตตามใจ หวั่นไหวกับของเล่น การ์ตูน ร้านหนังสือ ดิสนีย์แลนด์ และฝันว่าสักวันจะได้ไปเยือนสวนสนุกทั่วโลก

Web Editor

ปิ่นอนงค์ วัชรปาณ

Web Editor

บรรณาธิการเว็บ Thaipower.co อดีตบรรณาธิการบางสำนัก นักข่าวและคอลัมนิสต์จำเป็น โกสต์ไรเตอร์...ผู้รักการเดินทาง หลงใหลกลิ่นกาแฟ และเป็นมูฟวีเลิฟเวอร์

Author

พีระรัตน์ ธรรมจง

Photographer

ทุกภาพที่ผมโฟกัสคือสิ่งสำคัญ ครอบครัวก็เช่นกันเป็นสิ่งสำคัญที่ผมโฟกัส